Σάββατο 14 Μαΐου 2011

5 διαπιστώσεις + 5 προτάσεις για τη ρατσιστική βία και το λόγο στην Ελλάδα της μετανάστευσης



1. Η συγκλονιστική βία και βλακεία των δολοφονιών και των επιθέσεων των τελευταίων 3 ημερών μπορούν να συμβαίνουν μόνον όπου απουσιάζει η συντεταγμένη κοινωνία. Είτε μιλάμε για την κεντρική, την αποκεντρωμένη διοίκηση και την αστυνομία, είτε για τα πολιτικά σχήματα, τους δημοσιογράφους και όσουν εκφέρουν δημόσιο λόγο.
2. Υπάρχουν αλλά δεν αποκρίνονται οι μηχανισμοί εκείνοι της διοίκησης που όφειλαν εδώ και χρόνια να πράξουν έστω κλάσμα όσων θα μπορούσαν για να αποφύγουν τη δραματική κατάσταση και ανασφάλεια στην οποία βρίσκονται χιλιάδες έλληνες και μετανάστες στο κέντρο της Αθήνας.
  • Η αδυναμία αξιοποίησης, απορρόφησης  διαθέσιμων ευρωπαϊκών κονδυλίων (πχ. Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσφύγων, Ταμείο Επιστροφών, Ταμείο Ένταξης) για τη ριζική μεταμόρφωση του κέντρου της πόλης είναι μόνο ένα από αυτά τα βήματα.
3. Εν προκειμένω δυστυχώς δεν απουσιάζει μόνο η στοιχειώδης λειτουργία της αστυνομίας και του κράτους να προστατεύσει τους πολίτες, αλλά αντιθέτως, οι παραπάνω φορείς δημοσίου λόγου μέσα σε μια απίθανα ανυποψίαστη αφέλεια ή συνενοχή, συμβάλλουν στη βία που εκτυλίσσεται και εντείνεται μπροστά στα μάτια μας. Είτε εκούσια ή ακούσια συνδέοντας το φοβερό φονικό του ΜΚ και ταυτίζοντας αμέσως ή εμμέσως τους φρικτούς εγκληματίες με όλους τους μετανάστες ή/και το μεταναστευτικό φαινόμενο, είτε αδρανώντας απέναντι σε μια εκρηκρική κατάσταση.
  • Ας θυμόμαστε στη συζήτηση για την «στάθμιση» ανάμεσα στο ρατσιστικό λόγο μίσους και την ελευθερία του λόγου ότι η κύρωση του πρώτου μπορεί να έχει μεγάλο εύρος και δεν πρόκειται να κλείσει το στόμα κανενός εκτός εάν θέλει να μας ανοίξει το κεφάλι ή να μας σκοτώσει και το έχει καταφέρει στο πρόσφατο παρελθόν...
Δεν έχει επίσης κανένα νόημα ούτε στόχος είναι να μπει ή να μην μπει η ταμπέλα «ρατσιστής» σε πρόσωπα. Ανάλογοι χαρακτηρισμοί είναι εντελώς αδιάφοροι και αφελείς ή με τη σειρά τους εμπρηστικοί. Αυτό που όμως μπορεί να είναι ρατσιστικό είναι ο λόγος μίσους και η βία.
Η ρατσιστική βία μπορεί να υποκινηθεί από ρητές προτροπές όπως εκείνες που κατέκλυσαν το διαδίκτυο των φασιστικών blogs την Τρίτη και προδιέγραφαν τι επρόκειτο να συμβεί, αλλά και από αφελείς ή ίσως και ανυποψίαστες ταυτίσεις-γενικεύσεις.
Η πρώτες είναι εκούσια εγκληματικές και πρέπει να διωχθούν – σύμφωνα και με τις επιταγές της ευρωπαϊκής νομοθεσίας και τις δεσμεύσεις της χώρας – οι δεύτερες είναι συνήθως ακούσια εμπρηστικές και στόχος της όποιας κύρωσης (εγώ θα έλεγα συμβολικής = 1 ευρώ) θα έπρεπε να είναι η δημόσια συζήτηση και συνειδητοποίηση της εν δυνάμει σχέσης τους με ότι συνέβη και άρα η αποφυγή τους στο μέλλον.
4. Είναι ιστορικά γνωστό ότι το κενό του πολιτισμού και της κοινωνικής οργάνωσης και των νόμων, το καλύπτουν ανταγωνιστικές δυνάμεις και η βαρβαρότητα (συνήθως της ακροδεξιάς ή του οργανωμένού εγκλήματος ή και τα δύο). Αυτή είναι δυστυχώς και η περίπτωση ανάλογων αγελών που λυμαίνονται το υποβαθμισμένο κέντρο και ιδίως της Χρυσής Αυγής, μια οργάνωση η οποία δεν θα υπήρχε καν στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, καθώς θα είχε τεθεί εκτός νόμου ή θα είχαν συλληφθεί ένα-ένα τα μέλη της από δεκαετίες. Αντίστοιχα, εγκληματικές ομάδες οργανωμένης μικροεγκληματικότητας ή μικροοικονομίας μπορούν να στρατολογούν και να εκμεταλλεύονται όσους εντελώς ανυπεράσπιστούς μετανάστες-πρόσφυγες βρίσκουν στο ιστορικό κέντρο. Όπως κάνουν και όσοι ιδιοκτήτες εκμεταλλεύονται τα καταρρέοντα διαμερίσματά τους σε βάρος όλων, ελλήνων και μεταναστών.
  • Τραγικά, η ραγδαία άνοδος και αποδοχή των ακροδεξιών από τους δικαίως απελπισμένους κατοίκους του Άγριου Παντελεήμονα οξύνει και μεγεθύνει αντί να λύνει το πρόβλημά τους. Η σφαγή του μικρού μετανάστη ως αντεκδίκηση στη σφαγή του νεαρού πατέρα βαραίνει στις πλάτες όσων κατοίκων ματαίως πιστεύουν ότι η ακροδεξιά βία ή οι ανόητες και ανέφικτες προτάσεις (π.χ.μαζική απομάκρυνση των εργαζομένων στο μεγαλύτερο μέρος τους, μεταναστών από την Ελλάδα) μπορεί να απαντήσει στην καθημερινότητά τους. Επιπλέον οδηγεί στην εγκαθίδρυση του άβατου της περιοχής τους και στην αποχή της πολιτείας ή όποιων κοινωνικών δυνάμεων και πρωτοβουλιών θα μπορούσαν να την αναβαθμίσουν.
5. Απάντηση στα πραγματικά προβλήματα δεν μπορεί να είναι το μίσος και η βία. Η οργή, ο φόβος και η αγανάκτηση δυστυχώς έχει οδηγήσει στην νομιμοποίησή της στα μάτια μεγάλου μέρους του πληθυσμού. Αν όλες οι πνευματικές και πολιτικές δυνάμεις της χώρας δεν παρέμβουν άμεσα και παιδευτικά, χωρίς εκπτώσεις στα δικαιώματα κανενός και αν η αστυνομία δεν αποκτήσει επιτέλους στοιχειώδη επαγγελματισμό και επιχειρησιακή ικανότητα απομακρύνοντας άμεσα τα αυταρχικά στοιχεία, ας περιμένουμε ακόμη χειρότερες μέρες (πχ. δεν είναι δυνατόν να υποτιμάται η βάρβαρη σφαγή του 21χρονου Μπαγκλαντεσιανού παιδιού στα Πατήσια ή η συστηματική ρατσιστική βία και οι επιθέσεις των ακροδεξιών, λόγω της πρότερης βάρβαρης σφαγής του έλληνα οικογενειάρχη)
Ελάχιστες προτάσεις για τη ρατσιστική βία και τη μετανάστευση:
- Νομοθετική πρόβλεψη για απαγόρευση λειτουργίας οργανώσεων που εκφέρουν λόγο και αναπτύσσουν δράσεις που υποκινούν ρατσιστική βία και μίσος. Η εν δυνάμει πρόκληση βίας μέσω λόγου και δηλώσεων δεν μπορεί να μην υπόκειται σε κυρώσεις, τηρουμένων πάντα των συνθηκών στις οποίες ο λόγος εκφέρεται και την απόκριση που επιδιώκεται, που έχει ή μπορεί να έχει.
- Άμεση συγκρότηση επιχειρησιακά εξειδικευμένης ομάδας/μονάδας της αστυνομίας με ισότιμη συμμετοχή στην ομάδα αλλοδαπών στελεχών με μεταναστευτική προέλευση, και με ειδική κατάρτιση σε παρεμβάσεις σε πολυπολιτισμικές και με ρατσιστικές εντάσεις γειτονιές. Η εμπειρία της Αγγλίας μπορεί να αποβεί πολύ χρήσιμη.
- Ριζική μεταβολή στη λειτουργία της αστυνομικής και δικαστικής δίωξης του ρατσιστικού εγκλήματος υλοποιώντας στην πράξη υφιστάμενες και νέες διατάξεις που έχουν μείνει για δεκαετίες ανεφάρμοστες. Δεν ευθύνεται γι αυτό μόνο η απουσία βούλησης αλλά και η ανετοιμότητα και ανεπάρκεια γνώσεων, μεθοδολογίας και εργαλείων.
- Άμεση ίδρυση επιχειρησιακής υπηρεσίας/μονάδας της κεντρικής διοίκησης που σε συνεργασία με τις αποκεντρωμένες διοικήσεις και τους δήμους και με δυνατότητες διαχείρισης των διαθέσιμων ευρωπαϊκών πόρων θα αναπτύξει άμεσα παραμβάσεις σε τοπικό επίπεδο, υλοποιώντας στην πράξη υφιστάμενη νομοθεσία όπως το ν.3907/2011 για το άσυλο και τις πρόνοιες και ανθρωπιστική παρέμβαση για ειδικές ομάδες του μεταναστευτικού πληθυσμού.
- Κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης όπου χρειάζεται (στα σύνορα έχουν ήδη προτείνει διεθνείς εκθέσεις) και λήψη μέτρων προστασίας του μεταναστευτικού πληθυσμού από απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης και το έγκλημα (στον Έβρο, στην Αθήνα, στα φραουλοχώραφα της Ηλείας κλπ.) σε συνέργεια και από κοινού ενεργοποίηση αρμόδιων φορέων (πχ. αυτοψία ΣΕΠΕ μαζί με ειδική αστυνομία, μεταφραστές και Υπηρεσία Ασύλου-Μετανάστευσης στην Ηλεία κλπ.) με αποκλειστικό γνώμονα το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας όλων μας. 
Μόνον τότε θα μπορεί η Ελλάδα να απαιτήσει εύλογα από τους εταίρους της στην ΕΕ να διαμοιραστούν το ανθρωπιστικό βάρος μιας νέας μετανάστευσης που σε καιρούς κρίσης είναι λιγότερο συνδεδεμένη με την απασχόληση, αλλά με την οργή, την απελπισία και το πολιτικο-οικονομικό δράμα που βιώνει η ευρύτερη γεωγραφική περιοχή της Ευρώπης και της Μεσογείου.
Αν υπάρχει επόμενη μέρα σε αυτήν την κρίση, αυτή μπορεί να ανατείλει με φως μόνο αν συμπεριλαμβάνει όλους όσους επιθυμούν να συμβάλλουν θετικά και παραγωγικά στο συλλογικό καλό. Ας μη ξεχνάμε ότι μετανάστες που σπούδασαν ή/και εργάστηκαν στη χώρα – εάν στο μεταξύ δεν διαρραγεί πλήρως η κοινωνική συνοχή - θα αποτελέσουν βασική συστατική αναπτυξιακή δύναμη και συμμέτοχοι μιας τέτοιας ανατολής.

Αναδημοσίευση από το Protagon.gr 15/5/2011  http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=6849

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου